“Summertime”

Het vorige blog is afgesloten met de vraag hoe deze dexaweek zal gaan verlopen. Het antwoord weten we inmiddels: het is heel goed gegaan!
Jonah wist zelf na 5 dagen te vertellen dat hij één keer boos is geweest en dat was toen hij onder de douche stond en ik het tijd vond om ermee te stoppen. Dat zinde hem niet en toen werd hij even boos. Gelukkig snel af kunnen leiden en de boze bui was weer voorbij. Verder zijn de dagen rustig verlopen. Jonah vermaakte zich met de strijkkralen, kleuren en heel veel spelletjes op de tablet spelen. Op een gegeven moment heb ik een punnikklosje tevoorschijn getoverd en ook hier kreeg Jonah heel veel aardigheid in. Het zijn allemaal solo-activiteiten, maar dat is dan ook wel kenmerkend voor een dexaweek. Hij gaat lekker zijn eigen gang en dat is prima! Celine mist haar speelkameraadje wel, maar gelukkig wist zij ook vaak wel iets te doen om te spelen. Maandag zijn we zelfs naar een supermarkt en groenteboer geweest en de kinderen bleven toen even in de auto zitten. Dinsdagmiddag had Jonah zin om naar de bibliotheek te gaan en voor ons alle 3 was het lekker om er even uit te zijn. De dagen duren anders best lang, dus een onderbreking is zeer welkom!
Woensdag was de eerste dexaloze dag en Jonah voelde zich meteen al wat fitter. ‘s Middags kwam er een klasgenootje spelen en dat was voor beide kinderen erg fijn. Donderdagochtend zijn we al wezen bloedprikken en ‘s middags zijn Jonah en Celine bij opa en oma Waterham geweest. Grote neef Caspar was bij hun aan het logeren en de kinderen vinden het prachtig om met hem te spelen. Er werden met Caspar spelletjes gespeeld en verstoppertje gedaan door het hele huis. Een leuke middag voor de kinderen, maar ook opa en oma hadden genoten.
Vrijdagochtend hadden we al de afspraak in het ziekenhuis in Zwolle, omdat Jonah toch nog vakantie had. Onze “eigen” verpleegster Petra was er en zij kwam meteen naar de speelkamer toe om te vragen hoe het ging. Zij is altijd erg aardig, toont veel belangstelling en neemt alle tijd. Dokter Martens stak ook al gauw haar hoofd om de deur en zodoende zat Jonah na 10 minuten al klaar op het behandelbed. Jonah zei meteen dat hij wel wat achterover moest liggen, want dan zou het aanprikken veel beter gaan. Dokter Martens nam Jonah uiteraard heel serieus en nadat ze had geteld: 1,2,6 zat de naald er in één keer goed in. Jonah moest meteen lachen, want dat tellen was wel heel vreemd! Gelukkig voor Jonah, maar ook voor de arts, zat de naald er goed in en kon de MTX gegeven worden. Jonah zijn bloedwaardes waren: HB 5,6 Leuco’s 2,0 en Trombo’s 255. Alles op peil om de volledige dosis te geven. Het is wel zo dat we dit weekend de bactrimel nog niet hoeven te geven, want de leuco’s moeten nog wat stijgen. Zien we volgende week of het het beoogde effect heeft gehad.
Gistermiddag kon Jonah lekker bij een vriendje gaan spelen en hier had hij enorm veel zin in. Hij had wel weer lang genoeg met zijn eigen speelgoed gespeeld en dit vriendje heeft ook veel lego, dus die jongens vermaakten zich prima!

Al een paar dagen hielden Arno en ik nauwlettend het weerbericht voor vandaag in de gaten. Want wat hebben we vandaag gedaan? Gevaren met The Summertime: de enige viermaster in Nederland! Ouders van een klasgenootje van Jonah waren medeorganisator van deze dag, bedoeld voor kankerpatiënten en hun familie en zij hadden gevraagd of wij mee wilden. Hier hadden wij wel oren naar! Dus zo togen wij vanmorgen om 10 uur naar de kade in Kampen en werden welkom geheten door de kapitein van het schip. Opa en oma Waterham stonden op de kade om ons uit te zwaaien en opeens werd aan hun gevraagd of ze ook mee wilden. Nou, dat leek ze wel wat en ze kwamen snel de loopplank over, het schip op. Tevens is de hele dag de bekende inwoner van Kampen Henk de Velde mee geweest. Hij heeft jaren solo over de wereldzeeën gezeild en hij heeft met iedereen, ook met ons, een praatje gemaakt. Ontzettend aardig! Na de koffie werden we toegezongen door het shantykoor: De Koggezangers. Erg leuk! Daarna: trossen los en daar gingen we. Helaas was het om kwart over 10 begonnen met regen en heeft het niet meer opgehouden. Ontzettend jammer. Arno en ik hebben dapper het eerste stuk op het dek gestaan, want we wilden erg graag Kampen vanaf het water gezien. Maar toen we eenmaal onder de Eilandbrug door waren, zijn we lekker binnen gaan zitten. De kinderen zaten al beneden in het schip en vermaakten zich met een paar andere kinderen met kleuren en verstoppertje spelen. Tussen de middag was er voor iedereen (ongeveer 100 passagiers!) soep, broodjes en vers gerookte zalm. Mmmmmm! Daarna zijn we nog even bij de stuurman gaan kijken, maar werden weer zo snel nat, dat we hem maar snel weer alleen bij het roer achter hebben gelaten. Bij terugkomst in het ruim, stond er opeens een bak lego op tafel. Tja….en toen hebben we de kinderen niet meer gehoord of gezien! Ontzettend jammer dat het weer spelbreker is geweest, maar gelukkig hebben de kinderen het een enorme leuke dag gevonden en dat was voor ons uiteraard het belangrijkste!
Het is super dat deze dag georganiseerd werd voor kankerpatiënten en hun familie, zodat de ziekte, hopelijk voor iedereen, fijn naar de achtergrond verdween. Zonder al die vrijwilligers, sponsoren en natuurlijk The Summertime met zijn bemanning was deze dag nooit mogelijk geweest. Iedereen enorm bedankt hiervoor!!