Laatste schoolweek

De vakantieperiode breekt aan en dat is goed te merken. Voor drie Waterhammetjes was het de laatste week op school. Eén Waterhammetje gaat niet naar school en werkt nog een weekje door…
Voor Celine was het bijzonder omdat het de laatste dagen op de peuterspeelzaal is. Zij gaat volgend jaar naar de basisschool en hoewel ze pas 21 augustus 4 wordt, mocht ze deze week trakteren. Ook had ze vorige week de laatste dag bij “onze” oppas Yvonne. Zij heeft vijf jaar lang(!) elke dinsdag klaar gestaan om eerst Jonah op te vangen en de laatste jaren Celine. Allemaal indrukken en soms ook wel wat emotioneel. Een tijdperk wordt afgesloten en onze dochter wordt kleuter!
Voor Jonah een vergelijkbaar verhaal. Veel speciale gebeurtenissen deze week. Kinderen die trakteren, een dagje speeltuin, afscheid van de juf en ook afscheid van Jonah en de school “het Stroomdal”. Want Jonah en Celine gaan beide volgend jaar naar een nieuwe school, zoals eerder al eens in dit blog genoemd. Dinsdag was er ook nog een kennismaking met de juf, meester en klasgenootjes van volgend jaar op Villa Nova.
En de kinderen worden van al die bijzondere dagen erg moe en prikkelbaar (althans aan het einde van de dag). De vakantie komt dus mooi op tijd.

Wat niet anders is dan andere weken is het geplande bezoek aan het UMCG. Vanochtend moesten we daar redelijk op tijd heen, want Jonah kreeg nog een (uitgesteld) onderzoek naar de werking van zijn zenuwen in zijn benen. Aanleiding was dat hij weken terug erg moeilijk liep. Dat is intussen allang weer voorbij, maar het onderzoek zou toch doorgaan, om zeker te weten dat er niet iets blijvends speelt. Boterhammen mee in de auto en met nog slaperige ogen (Astrid en ik lagen pas 0:00 op bed, vanwege een etentje) op weg naar het Noorden. Aldaar eerst een vingerprikje gehaald en daarna naar de afdeling Neurologie. Om te meten moest Jonah warme benen hebben en een zuster liet een speciaal voetenbad (gebouwd voor volwassenen) vollopen met water van 38 graden.  Jonah daarin met de benen en een stuk of 10 badeendjes werden door Celine en Jonah ook in het water gedaan. Ze waren zo 10 minuten lekker aan het spelen. Daar had Jonah het nog wel naar zijn zin.
Het onderzoek bestond uit het meten van de zenuwen doormiddel van electroden die op zijn been worden geplakt. Een ander apparaat geeft dan een klein stroompje dat door Jonah’s spier wordt gestuurd. De electrode moet dat dan weer opvangen. Tot zover het technische verhaal, want toen dit door de arts werd uitgelegd aan Jonah gingen beide hakken in het zand en wou Jonah met geen mogelijkheid er aan meewerken. Jonah werd heel erg bang van dit alles en raakte volledig overstuur. Ook het aanbod van een arts-assistent en papa om dit eerst bij hen te doen en te laten zien dat het niet zeer doet, werkte niet.
Tenslotte werd er overlegd met een andere arts en werd besloten de meting nu niet te doen. Jonah moest wel ontspannen zijn voor een juiste meting en dat zat er niet in.
Dus onverrichte zaken weer terug gegaan naar de oncologie poli. Daar moest Jonah nog zijn wekelijkse portie MTX toegediend krijgen.

Vrij vlot werden we geroepen door Edith. Dat was al weer een tijdje geleden. Jonah was inmiddels weer helemaal vrolijk en vertelde Edith dat hij volgende week op vakantie ging: Waar ga je heen? België. Waar slaap je dan in? In een stacaravan. Oh, die hangt dan achter auto van papa als je er heen rijdt? Nee dat kan niet. Dan komen er allemaal krassen op de weg… Kortom de stemming was weer goed. Jonah’s bloedwaardes ook: leuco’s 3.1, Hb 7.5 en trombo’s 345. Prima! Snel de MTX erin en daarna vlug naar Bast en Snavel, want die zaten al te wachten op Jonah. Gelukkig loopt de rest van de ochtend geheel volgens plan en lekker soepel.
Nog even gehad over de “mislukte” zenuwmeting. We hebben afgesproken om na de vakantie eerst nog eens een neuroloog alleen zonder electroden te laten kijken naar Jonah. Als er dan geen aanleiding is tot verder onderzoek, dan zien we daar helemaal vanaf. Dat lijkt ons ook een uitstekend plan.

Half een zaten we weer in de auto en waren we twee uur weer thuis. Een lekker weekend voor de boeg!