Genoten!

We zijn terug van een heerlijke vakantie in de Belgische Ardennen. We hebben genoten van de stacaravan die op een hele leuke camping stond, genoten van de prachtige omgeving en de leuke uitstapjes die we hebben gemaakt en last but not least hebben we genoten van Jonah en Celine. Zij hebben zich prima vermaakt en het is met beide kinderen supergoed gegaan! Tja, en als de kinderen het naar hun zin hebben…
Afgelopen donderdag zijn we terug gekomen, omdat we vrijdag weer naar Groningen moesten. Was wel een flinke overgang, maar we vonden het ook wel fijn om weer even te horen hoe de bloedwaardes van Jonah waren en dat een arts Jonah weer even zag. Om elf uur hadden we de afspraak staan, dus de wekker hoefde niet zo heel erg vroeg gezet te worden. Op de poli installeerden we ons meteen aan de “stamtafel” en pakten Jonah en Celine spelletjes uit de kast. Net toen we wilden beginnen, werd Jonah al geroepen. Dit keer hadden we dokter Peek (hebben we al wel vaker gehad en is ook een hele prettige arts) en zij merkte direct op dat Jonah er zo goed uitzag. We smeren ons suf met de zonnebrand, maar hoe raar het ook is, Jonah is zo’n beetje wel de bruinste van ons vier. De arts had ook goed in de gaten dat het met Jonah heel goed ging en ze heeft even lekker gebabbeld met de patiënt. Ondertussen kwam een prikzuster de behandelkamer in, want de arts was haar voor geweest met Jonah te roepen en dus moest er daar maar geprikt worden. Is ook geen probleem en ondertussen konden we gewoon verder praten met dokter Peek. We gaven nog aan dat we vorige week zelf de chemo MTX via de sonde hadden gegeven en dat dat best wel even een vreemd moment was. Normaal krijgt Jonah deze chemo via de VAP en komt het middel in zijn bloed terecht. Nu ging het via de sonde naar zijn maag en we waren wel even wat benauwd of Jonah hiervan niet misselijk zou kunnen worden. Gelukkig niet en we hebben zelfs helemaal niets aan Jonah gemerkt.
Na het vingerprikje werd Jonah nog wat onderzocht op de behandeltafel, maar eigenlijk leek het wel op een kietelonderzoek, want er werd heel wat afgelachen door Jonah, maar ook door dokter Peek. Hierna mochten we weer in de wachtruimte plaats nemen en konden we beginnen met de spelletjes die nog steeds op ons lagen te wachten.
Om kwart voor twaalf kregen we de bloeduitslagen en die waren top! HB blijft 7,5 en de leuco’s waren 2,2 (moeten tussen de 2 en 3 zijn, dus prima in orde!). Twee zusters riepen Jonah weer naar een behandelkamer en zij prikten de VAP aan. De chemo’s MTX en Vincristine werden vlot gegeven en zo stonden we om 12 uur al weer klaar om naar de auto te gaan.
Gisteren zijn we ook weer met een dexaweek begonnen en dat verloopt tot nu toe goed. Vandaag wat hyper en één boze bui, dus dat viel reuze mee. Die boze bui kwam door het volgende: voor het avondeten moest Jonah zijn handen wassen en net toen hij op het krukje voor het aanrecht was geklommen, zei hij:”Nee hè, niet weer. Ik moet ook altijd plassen als ik wil gaan handen wassen”. Hierop schoot ik in de lach en dat mocht absoluut niet. Vanuit de keuken kreeg ik een hele boze opmerking te horen, dat ik niet mocht lachen. Oeps…sorry!
En inmiddels liggen de kinderen alweer lekker te slapen in hun bedjes. Morgen komen opa en oma Waterham gezellig langs en daar kijken de kinderen, zoals gewoonlijk heel erg naar uit! Fijn weekend!
Onderstaand vakantiefoto’s! Als je er op klikt, vergroot je ze.