Nog één nachtje slapen

Jonah is sinds vorige week woensdag elke dag naar school geweest en het gaat heel goed. Hij is fit en ontzettend enthousiast over school en groep 3. Spelen met lego vindt hij nog steeds het allerleukste om te doen, maar in het leren lezen en rekenen begint hij nu ook wat aardigheid te krijgen.
Vrijdag 22 augustus en vandaag is Jonah naar het Isala ziekenhuis in Zwolle geweest. Beide keren ging het aanprikken van de VAP en het geven van de MTX prima. Daarna heeft Jonah er gelukkig ook nooit last van.

Zoals we al vaker hebben geschreven gaat het eten van Jonah nog niet goed. Brood lukt sowieso niet, dus ben ik een paar keer om half 12 naar school geweest om de voeding aan te zetten. De kinderen hebben een continurooster en als ze met z’n allen aan een grote tafel zaten, kon mooi de voeding ook lopen. Aan meester Duncan gevraagd of hij het ook zag zitten om de voeding aan te zetten en daar stond hij helemaal open voor. Wij stellen de pomp al goed in en het enige wat meester eigenlijk moet doen is het slangetje van de voeding aan Jonah zijn sonde vast draaien. Jonah zet dan de voeding wel aan. Na een half uur zit er 75 ml in en meester mag dan de sonde nog even doorspuiten met water. Super dat de meester dit wil doen en fijn dat Jonah zich hier al zo vertrouwd mee voelt.

Op de kalender stond al een hele tijd dat gisteren de sonde weer vervangen moest worden. Het hield Jonah al een paar dagen bezig, maar gelukkig sliep hij er niet minder om. Om 2 uur kwam een man van het specialistische team van Icare (thuiszorg). Wij hadden deze man nog niet eerder ontmoet, maar hij ging meteen voortvarend aan de slag. Arno had Jonah op schoot (hij hield Jonah zijn hoofd vast en ik zijn handen) en zonder nog wat “gezellige praat” ging hup de oude sonde eruit. Dit was al totaal niet leuk en dan moet de nieuwe er nog in. Er werd gehuild en gekrijst, maar natuurlijk moet er door gezet worden. Tot overmaat van ramp begon Jonah ook over te geven, maar ook toen ging het door. Wat dan wel heel erg fijn is, is dat het heel snel voor mekaar is. Als de sonde er dan inzit, is Jonah eigenlijk meteen weer rustig. De tv stond aan en na Jonah omgekleed te hebben, ging hij lekker tv kijken. Zelfs Arno en ik zien steeds tegen het verwisselen van de sonde op, maar als je dan ziet hoe snel Jonah daarna weer rustig is en praatjes krijgt, dan moeten we dat de volgende keer maar goed voor ogen houden.

En wat scheelt het dat we weer iets leuks in het vooruitzicht hebben…
Nog één nachtje slapen en dan gaan we naar Villa Pardoes! Hier kijken we al lang naar uit en we zijn heel benieuwd wat ons allemaal te wachten staat. Het verblijf in Villa Pardoes moet al een belevenis op zich zijn en dan mogen we ook nog naar De Efteling en Beekse Bergen! Het kan niet op! En laat het nou ook nog eens mooi weer worden!
Over ruim een week zitten we natuurlijk vol verhalen en hiervan komen er vast veel op het blog!