De tiende van Jonah

Met Jonah is het na afgelopen maandag goed gegaan. Ik had van zijn juf nog een emailtje ontvangen, waarin ze vertelde dat het met Jonah echt goed was gegaan die maandagochtend op school. Ze zaten nog in de kring toen Jonah binnen kwam en Jonah had verteld dat hij in een dexaweek wel eens boos kan reageren……de kinderen hadden stil naar hem zitten te luisteren…
De dinsdag is altijd de laatste dag dat hij de dexa krijgt en je merkt dan aan hem dat hij meer moe is. Toch kwam hij de dag redelijk door en het scheelde dat pappa lekker naast hem op de bank kon zitten. Celine is op dinsdag altijd naar de oppas, dus de mannen hadden het rijk alleen.
Woensdag krabbelde Jonah weer omhoog. ‘s Middags kwam een klasgenootje om half 2 spelen en ze hebben samen een hele tijd buiten gespeeld. Het nieuwe zand uit de zandbak lag na een uur wel over en nergens, maar dat namen we maar een beetje op de koop toe. Na 2 uur fijn met het klasgenootje te hebben gespeeld, werd hij weer door zijn moeder opgehaald en ben ik met Jonah naar de poli in Kampen gegaan. We moesten namelijk nog bloedprikken, omdat we op donderdag al naar het ziekenhuis moesten voor de MTX gift (op Goede Vrijdag waren er geen artsen beschikbaar om Jonah aan te prikken).
Daarna een nieuwe voorraad boeken bij de bieb opgehaald, zodat we die de aankomende 3 weken weer lekker met elkaar kunnen lezen. Jonah kon deze 2 bezoekjes weer goed aan en je merkt gewoon dat hij snel fitter wordt als de dexa voorbij is.
Woensdag op donderdagnacht mocht Jonah niet meer bij ons slapen en dat hebben we geweten. Hij is tussen 2 en 3 uur wel 4 keer bij ons geweest om te zeggen dat hij niet kon slapen. In de dexaweek begint Jonah altijd in zijn eigen bed, maar wordt hij ‘s nachts wakker, dan mag hij verder bij ons slapen. De strijd willen we in zo’n week niet met hem aan gaan. De afgelopen week is hij 3 keer bij ons in bed gekropen en gelukkig konden Arno en ik redelijk goed door slapen. Jonah weet dat het na de dexaweek over is, maar natuurlijk gaat hij het dan wel proberen. En dan gaan we wel de strijd aan, want een woedeaanval komt buiten een dexaweek gelukkig niet voor. En ‘s morgens om kwart over 6 hoorde ik Jonah al weer naar de wc gaan en klokslag 7 gaat hij naar beneden. Het lijkt wel of hij minder slaap nodig heeft zo vlak na de dexa, want gisteravond hield Jonah het zonder problemen tot half 8 vol (om vanmorgen om 10 over 6 al weer even bij ons te komen met een smoesje (grrr…..).
Gisteren had Jonah heel veel zin om naar school te gaan en ze hadden ook nog paasfeest op school, dus dat kwam heel goed uit. Bij het naar school lopen zegt een meisje die bij Jonah in groep 2 zit: “Jonah, wat leuk dat je er weer bent. En wat leuk dat je er in de dexaweek ook was!” Er waren meer kinderen die riepen:”Hoi Jonah!” en dat doet niet alleen Jonah goed!
Zelf was ik net een half uurtje thuis, toen de assistente van de kinderarts uit Zwolle belde. De bloeduitslagen waren bekend en Jonah zijn HB was 4,5. Dit was te laag, dus Jonah moest weer een bloedtransfusie hebben. De tiende! Dit was snel na de vorige (5 weken geleden) en eigenlijk hadden we het aan Jonah nog niet gemerkt. Toch was het HB vorige week al 5,3, dus het zat er wel een beetje aan te komen.
De assistente zei dat er nog wel een kruisbeeld nodig was. Er was al een zak bloed besteld, maar er wordt altijd gecheckt of Jonah zijn bloed er niet verkeerd op reageert. Of ik met Jonah dus weer bloed wilde gaan prikken en dan op de afgesproken tijd (14.00 uur) naar het ziekenhuis wilde komen voor de MTX gift en de bloedtransfusie. Ze overviel me hier nogal mee en toen ik er even over nadacht zei ik dat Jonah naar school was en ik hem niet op wilde gaan halen. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om Jonah bij het paasfeest weg te moeten halen en tevens ook nog op de eerste dag dat hij weer naar school was. De assistente was even stil, maar gaf me toen gelijk en zei dat we dan zo snel mogelijk na schooltijd naar Zwolle moesten komen om daar bloed te laten prikken. Het lab wist er al van dat het kruisbeeld met spoed gedaan moest worden. Gelukkig maar!
Om 12 uur heb ik de kinderen opgehaald en Jonah al vrij snel op de hoogte gebracht. Jonah begrijpt zoiets meteen en hij maakte er totaal geen punt van. We waren nog maar net thuis, toen de assistente weer belde. Bleek dat ze met het bloed van woensdag toch nog een kruisbeeld hadden kunnen doen! Hoe dat dan toch opeens mogelijk was? Maar voor ons scheelde het een heel gehaast en zo konden we toch rustig even eten.
Tegen 2 uur waren we op de kinderafdeling en Jonah en Celine gingen gelijk lekker spelen in de speelkamer. Onze vertrouwde verpleegster Petra had weer dienst en ze kwam ons al snel ophalen. Het eerste wat ze aan Jonah vroeg was hoe de wensdag was geweest. Dokter Langenhorst, die een paar minuten later binnen kwam, wilde er ook alles van weten. Ze namen, nadat Jonah al aan het infuus zat, zelfs de tijd om de foto’s die op dit blog staan te bekijken en ik heb later nog tegen de arts gezegd, dat ik het enorm waardeerde dat ze hier ook zo de tijd voor nam.
De MTX was snel gegeven en voor half 3 druppelde het nieuwe bloed al bij Jonah naar binnen. In de speelkamer hebben we ons goed vermaakt met spelletjes spelen en de tablet. Er kwam nog een andere moeder met haar zoon en het was gezellig om ook nog even wat te kunnen kletsen.
Om tien voor half 5 kwam Arno binnen lopen. Hij kwam mij aflossen, zodat ik met Celine naar huis kon en eten kon gaan koken. Ontzettend fijn!
De bloedtransfusie was om half 6 klaar en na het doorspoelen hadden Jonah en Arno nog even moeten wachten op dokter Langenhorst. Eindelijk konden zij dan ook naar huis en om kwart voor 7 parkeerden ze weer voor het huis.
Er was ons gezegd dat zeer waarschijnlijk Jonah zijn bloedwaardes nu goed op peil zouden blijven. We hopen dan maar dat het vanaf nu ook echt het geval is! Dat Jonah vers bloed heeft, is vandaag echt goed te merken geweest, want hij had bergen energie! Super dat het altijd zo snel zijn werk doet en hopelijk dus ook héééél lang. Jonah gaat fit de paasdagen in en daar zullen we allemaal erg van gaan genieten!

1 Response

  1. dikkie 24 april 2014 / 21:32

    hoi allemaal
    mooi dat jonah hij zich goed voelt het ook goed doet
    dat is super
    voor hem maar zeker ook voor jullie
    en jullie het goede geeft dat je weer beetje bij beetje tegen de berg opklimt super mooi
    dat is waar je voor gaat
    nu even heerlijk vakantie ook van genieten
    groetjes dikkie

Comments are closed.