Na de chemo van afgelopen vrijdag is Jonah niet beroerd geweest. Hij is wel snel moe en kan zich niet goed vermaken, maar het is zo fijn voor onze man dat hij niet misselijk o.i.d. is geweest. Een groot aandachtspunt van ons zijn Jonah zijn lippen. Waarschijnlijk heeft hij last van een droge mond, waardoor zijn lippen ook erg uitdrogen. We smeren 4 à 5 keer per dag met vaseline en hopen dat we het een beetje onder controle krijgen.
Gisteren hebben we Jonah al voorbereid op dat hij vandaag weer naar school zou gaan. Toen kwam er protest, maar vanochtend ging hij gewoon ontbijten, kleedde zich (met hulp) aan en trok zelf zijn jas aan. Eerst mocht hij mee om Celine naar school te brengen. Hij kreeg meteen de aandacht van een leidster en het liefst kruipt hij dan achter me. Om 8.45 waren we bij de Giraffengroep waar Jonah in zit. We zijn bewust wat later naar school gegaan om de ouders van andere kinderen nog even te ontlopen. Alle kinderen zaten in de klas en Jonah ging op zijn vertrouwde stoeltje zitten. Juf Joline vroeg of Jonah eerst wat wilde vertellen, maar daar had hij geen zin in. Lekker even luisteren naar de klasgenootjes was op dat moment veel fijner! Na de weekendverhalen vroeg juf welk liedje de kinderen wilde zingen. Als eerst werd genoemd het liedje Jona (van Elly en Rikkert). Juf zei daarop dat ze de afgelopen weken dit liedje vaak hadden gezongen en daar kreeg ik een brok van in mijn keel. Onze Jonah zong dapper mee!
Na het zingen mochten de kinderen kiezen waar ze wilden spelen. Als eerste waren de jongens van groep 1 aan de beurt en Jonah koos de bouwhoek.
Samen met 2 meisjes werd er een mooi kasteel gemaakt. Totdat juf Joline opeens bedacht dat ze bij Jonah wel de CITO toets af kon nemen! Zij nam Jonah mee naar de hal en “juf Astrid” hield even toezicht in de klas. Kwam dat even goed uit! Juf kon ook even met Jonah praten en dat was heel fijn.
Na het spelen gingen de kinderen eten en drinken en ik zei tegen Jonah dat ik helemaal geen fruit mee had genomen, dus dat ik even naar huis ging. Gelukkig vond Jonah het nu goed, want eerder had ik nog niet weg gemogen.
Na 20 minuten thuis te zijn, ging de telefoon: juf Joline. Jonah had aangegeven dat hij moe was en graag naar huis wilde. Hij was bijna 2 uur op school geweest en dat was geweldig. Afgesproken dat we het a.s. donderdag weer gaan proberen.
Ik vond het vandaag geen makkelijke dag, maar als ik zie hoe goed het met Jonah gaat, probeer ik dat maar snel te vergeten!
Met de buitenwereld er weer bij kun je je ook niet meer afsluiten voor de verschillen. Ik kan me voorstellen dat het heftig was voor jou, Astrid. Wel fijn dat Jonah niet ziek is van de chemo. We denken veel aan jullie. Mijn kinderen vragen regelmatig of er al iets over Jonah op de blog staat. Liefs Gitte
Hoi Jonah,
Casper vertelde dat je vandaag weer in de klas was, fijn!