Z/Sonde

Gisteren was het een heerlijke vrije zaterdag en ‘s middags kwamen Hans, Yne, Merlin en Caspar op bezoek. Voor ons alle 4 een hele gezellige en fijne middag met chinees eten als afsluiting. Ook Jonah at hier smakelijk van ondanks het wat latere tijdstip dan normaal (18.30 uur). Aangezien Jonah overdag heel weinig had gegeten, moest de sondevoeding wel aangekoppeld worden en zo lag meneertje tegen 8 uur in bed. Rond 22 uur was ik toevallig even boven, toen ik Jonah opeens zacht hoorde roepen dat hij pijn in zijn buik had. Op het moment dat ik zijn kamer binnen kwam, begon Jonah met overgeven. Eerst een beetje en 5 minuten later een hele golf. En tja…..waar we al voor gewaarschuwd waren gebeurde, de sonde kwam er ook mee uit. Balen! Arno wist nog dat het slangetje van de sonde in zo’n situatie via de neus eruit moest worden getrokken en dat lukte hem Snel en Voorzichtig! (dit zegt Jonah ook in het ziekenhuis bij alles wat er moet gebeuren: “Doe je het wel snel en voorzichtig?”) We hebben Jonah gerustgesteld en lekker weer ingestopt en hij heeft tot 8 uur vanmorgen geslapen.
Hoe het nou kwam dat Jonah beroerd is geworden is gissen: De chemo van vrijdag? Het chinees eten en daarna snel de sondevoeding? Wel nemen we ons voor de sondevoeding niet te snel na een maaltijd meer te geven.
We zagen nu aan het uiteinde van de sonde ook waarom deze enkele weken terug verstopt zat. De laatste 10 cm zat helemaal verstopt met Ciproxin in vaste vorm. Dat is een van de medicijnen die Jonah 2 maal daags van ons krijgt. Toen we een paar weken terug merkten dat de sonde verstopt zat, konden we pompend met een kleine spuit de zaak met kracht weer vrij krijgen. Nu we de sonde zagen, bleek deze vlak boven de verstopping gewoon opengebarsten! Gelukkig zat hij nog steeds wel in zijn maag, maar dit is natuurlijk eigenlijk niet de bedoeling!

En dan moet er natuurlijk weer een nieuwe sonde in. De oude had er nog 12 dagen mogen zitten, maar ja, als ie er uit ligt dan moet er weer een nieuwe in. Aangezien Jonah de sonde voornamelijk voor de medicijnen gebruikt, was er geen hele grote spoed bij, maar om 10:00 was de thuiszorg bij ons. Daarvoor met Jonah rustig gesproken hoe het gaat en wat de bedoeling is. Maar Jonah is zo slim dat hij zelf allang weet dat de sonde er via de neus weer in moet. Hij weet dat het niet fijn is, maar hij accepteert het feit. Daarmee maakt hij het voor ons ook makkelijker.
Evengoed tijdens het inbrengen van de sonde was het wel moeilijk en was Jonah een klein beetje in paniek. Aan de andere kant luisterde hij heel goed naar ons en bleef hij goed slokjes drinken. Daarmee was de sonde snel op z’n plek. Jonah was daarna wel een beetje overstuur. Maar de woorden die hij kiest om dat aan te geven (hij is 4 jaar): “ik vind het heel vervelend!”.
Maar na 5 minuten was hij weer rustig en speelde weer Angry Birds op de tablet. Het is zo’n bijzonder jongetje…

De dag is verder rustig verlopen. ‘s Middags even naar buiten gegaan, want Celine heeft het fietsen ontdekt (waar een ziekenhuisgang wel niet goed voor is!) en wilde graag op Jonah zijn fiets een rondje fietsen. Jonah zat in de wandelwagen en zo hebben we alle 4 een frisse neus gehaald. Als Merie, de buurvrouw, ons dan tegen komt en een gebaar maakt van: Hé, de rollen zijn omgedraaid?, moeten we daar echt wel om lachen!

En trouwens……tijdens het eten hebben we Jonah weer HOREN lachten!!! Een heel mooi moment, waarbij ik zelfs even een traantje moest weg pinken.
Morgen gaat Jonah mee met schoolreisje. Ik ga zelf met de auto achter de bus aan. De wandelwagen gaat mee en we kunnen dus gaan wanneer we willen. Het allereerste schoolreisje……daar moet Jonah natuurlijk bij zijn!