Vanavond om half 9 waren we weer thuis! Het was vanmiddag lang wachten en het werd heel spannend, maar om 5 uur kregen we dan eindelijk te horen dat Jonah (en gelukkig ook zijn kamergenootje Kai) naar huis mochten. Wat waren we blij! Jonah werd afgekoppeld (naald uit de VAP), sjeesde nog 2 rondjes met een driewieler over de afdeling zonder dat papa of mama er achteraan moest “snelwandelen” met het infuus en we zijn vlot naar de auto gegaan. De spullen uit het Ronald mac Donaldhuis gehaald en Jonah meteen even laten zien waar Celine 3 nachten had geslapen. Aangezien het toen etenstijd was, zijn we lekker bij het andere mac Donaldhuis wezen eten. Terug rijdend naar Kampen lagen de kinderen achterin de auto al snel te slapen. Het eerste weekend zat erop!
Het weekend duurde lang, maar was redelijk goed te doen. Dit kwam natuurlijk vooral doordat Jonah goed was en goed bleef. Hij heeft gelukkig geen last gekregen van complicaties en hield het allemaal goed vol. Jonah kan de aankomende week wel bijwerkingen krijgen in de vorm van een zere mond (blaasjes, bloedend tandvlees), maar laten we maar duimen dat dit bij hem niet gaat gebeuren.
Jonah kon het goed vinden met Kai en we hebben met zijn vader een prettig contact gehad. Je zit toch zo 3 dagen met elkaar opgescheept en dan is het erg fijn als dat allemaal goed en rustig verloopt.
 |
 |
 |
 |
(Klik op de foto’s voor een grotere weergave)
Wellicht laat het volgende bericht een tijd op zich wachten. Jonah hoeft pas op donderdag 22 augustus bloed te laten prikken en de dag daarna begint hoogstwaarschijnlijk de tweede weekendopname.
En……jullie moeten maar zo denken: geen bericht, goed bericht!
Wat fijn dat jullie nu weer thuis zijn. het is nu woensdagavond en heb net het hele relaas gelezen van elke dag. Wat een spanning en wat een emotie.
Die gebeurtenis over een andere sonde inbrengen raakte mij enorm. Heb vroeger ook eens
een onderzoek gehad waarbij je een slangetje moest inslikken. Ik weet het nog als de dag
van gisteren. Dat heeft zo’n inbreuk op je zijn.
Leuk die foto’s met Jonah op de fiets en zijn ouders er achteraan met de hele ratteplan
aan snoeren, infuus en zo.
Er is een grote verscheidenheid aan allerlei spul wat door het lichaam moet. De ene keer
via je been, dan weer via de rug, Het is goed dat jullie dat beschrijven, maar het duizelt bij
mij al wel. Knap hoor dat het tot nu toe nog allemaal redelijk gaat. Jonah, moed houden hoor!
Wij denken geregeld aan je!
Ja dat wilde ik jullie nog toewensen. En toen zag ik dat ik het bericht al had doorgestuurd.
Het wordt nog best aardig weer. Hopelijk hebben jullie een goede tijd in HHW.
Geniet er van! Groetjes Bart Jan en Aart Arie
En nu het tweede weekend weer gehad!?
Ik heb nu even alle tijd genomen om bij te lezen. Wat een fijn bericht dat het hersenvocht ‘schoon’ is! Ben benieuwd of de volgende weekendopnames en kuren net zo goed verlopen als de eerste…
A.s. woensdag zijn we d’r bij voor Celine’s verjaardag. Fijn om jullie dan weer te zien!
Groeten, Willemien
Jonah, zet hem op! Box van Tijn…