Eindelijk weer een bericht van ons. Het heeft ruim een week geduurd, voordat er weer een bericht op het blog verscheen, maar dat heeft vooral te maken met dat we er geen puf voor hadden. De afgelopen weken zijn heel zwaar geweest en dan wil je ‘s avonds alleen maar met de voeten omhoog voor de tv zitten en héél vroeg naar bed!
Vorige week is Jonah in Zwolle geholpen voor die nare obstipatie. We waren heel blij dat de boel weer op gang kwam, maar Jonah bleef zich heel ziek voelen. De voeding bleef een groot probleem. Het was de bedoeling dat Jonah 1500 ml voeding in 24 uur binnen kreeg, zodat hij weer wat kilootjes zou groeien. Aan deze hoeveelheid zijn we geen één keer gekomen, want Jonah klaagde geregeld over buikpijn. Jonah at zelf totaal nog niet en het drinken was ook een grote opgave voor onze kleine man. Afgelopen weekend hadden we het gevoel dat we eindelijk onze weg hier in hadden gevonden. ‘s Nachts de pomp uit en overdag porties sondevoeding geven. Gevolg: Jonah ging zelf weer wat eten, hij had weer zin om te drinken en hij ging de nachten weer doorslapen!! Pfff……wat waren we blij!
Afgelopen weekend hebben we op een Landalpark gezeten en zaterdagmiddag togen we met de opa’s en oma’s naar een speelgoed-en oude ambachtenmuseum. Hier werd Jonah eindelijk weer eens wat enthousiast en zagen we dat hij goed werd afgeleid en zich even niet zo ziek voelde. Zondagmiddag gingen we met z’n viertjes naar het zwembad en voor Jonah was het heerlijk om in het water te liggen. Het trappetje van 3 treden naar een kleine glijbaan was nog veel te zwaar om op te klimmen, maar hier konden we hem natuurlijk wel bij helpen. Het feit dat hij weer lachte en zichtbaar genoot, was heel waardevol!
Gisteren is Jonah na 3 weken (met de herfstvakantie erbij) weer een keertje naar school geweest. Hij had er heel veel zin in en toen ik hem om 10 uur ophaalde (zoals afgesproken) keek hij erg blij. Ook klasgenootjes zeiden tegen Jonah dat ze hem gemist hadden en zo’n opmerking doet ons allemaal goed! Vandaag is Jonah zelfs tot 11 uur naar school geweest en hij kwam vol verhalen thuis. Geweldig!
Met het UMCG hebben we inmiddels een paar keer contact gehad. Onze zorgen konden we delen en het was ontzettend fijn dat onze eigen arts dokter de Bont, heel goed aanvoelde dat dit Jonah niet nog een keer moet overkomen. Aanstaande vrijdag gaat de nieuwe dexaweek starten, maar de dag ervoor gaan we Jonah het nieuwe medicijn (Gabapentine) geven. Tevens de forlax meteen verhogen en dan hopen we heel, heel erg dat die stomme bijwerkingen dit keer uitblijven!
Hallo lieve familie Waterham.
Ik heb even terug moeten lezen…..wat hebben jullie weer een kilometershoge hobbels (alpe d’Huez is er niks bij!) moeten nemen.
Jonah wensen wij de komende week weer heel veel sterkte en succes, we hopen met jullie mee op niet al te erge bijwerkingen!
Ik denk nog vaak terug aan Buurman en Buurman en de lol die die 2 jongens van ons hadden! Heerlijk om kinderen zo te zien genieten en lachen met elkaar. Ik hoop voor jullie dat je ook vaak aan zulke momenten terug kan denken!
Veel liefs en zet ‘m op!
box en ‘A je to!’
Van ons!!
Wat ben jij een sterke vent, Jonah!
Wat hebben al die dokters en verpleegsters al met jou gedaan. Heel veel
om die ziekmakers uit je lichaampje te krijgen.
Wij duimen voor je dat het de komende week goed mag gaan zonder
verstoppingen. Bart Jan heeft de laatste 2 jaren een paar keer een kleine
verstopping gehad in
de darmen, en dan raak je echt in paniek. Steeds wordt er dan weer onderzoek gedaan
achteraf. Maar je schrikt en wordt angstig…..
Sterkte hoor. We denken aan je Bart Jan en Aart
hallo allemaal
wel gewacht op bericht maar begrijpelijk dat de zin en zorg jullie weerhield van het schijven
maar nu weer blij iets te lezen over jullie topper
en nog blijer dat er weer een beetje verandering in zit
hopen dat het morgen wat makkelijker gaat
bah niemand kan er wat aan doen en die grote vriend moet het ondergang , zo oneerlijk
maar we gaan weer voor het beste
daarom een dikke knuffel voor jullie
groetjes dikkie