Pepernoten

We hebben een goeie week achter de rug. Jonah voelde zich fit en blij en is lekker naar school geweest. Hij vond het zelf weer erg leuk om naar school te gaan, maar zijn klasgenootjes vinden het ook erg leuk als Jonah er weer is. Eén klasgenootje aait Jonah zelfs geregeld over zijn kale bolletje, want dat voelt toch wel erg lekker zacht! En dat kan ik zeker beamen!

Vandaag zijn we weer naar Groningen afgereisd. We mochten ons een half uur later dan vorige week melden, maar aangezien het ‘in de auto eten’ ons goed was bevallen, hebben we het weer precies zo gedaan. De stress aan de ontbijttafel hebben we op deze manier niet en we kunnen een kwartier langer in bed blijven liggen. Ook niet onbelangrijk!
Op de poli moesten we dit keer bijna een uur wachten voordat we aan de beurt waren en dat viel ons erg tegen. En net op het moment dat we aan de beurt waren, kwam Celine zeggen dat ze gepoept had. Arno is met Jonah een behandelkamer ingegaan en ik ben naar het Beatrix Kinderziekenhuis gegaan ( zit precies tegenover de poli), want ik vermoedde dat ze daar wel een  verschoningsruimte hadden. En wat was ik daar blij mee…..ik heb bij Celine namelijk niet alleen de luier moeten verschonen!!
Toen we eindelijk terug waren bij de Waterham-mannen, was er nog bar weinig gebeurd. Arno vertelde later dat een coassistente allerlei vragen had gesteld en Jonah lichamelijk had onderzocht. Op zich prima, maar hij kreeg een beetje het idee dat hij veel vertelde wat we allang een keer hadden verteld en alles werd ook weer eens opgeschreven. Gelukkig kwam na 5 minuten dokter De Bont binnen en zij was vandaag in een jolige bui. Dit liet ze pas merken nadat ze had gezien dat het met Jonah goed ging hoor! Er werden grapjes gemaakt met een verpleegster en nadat Jonah aan was geprikt werd er een sinterklaasliedje gezongen. Je zou af en toe helemaal vergeten op wat voor poli je zit.
Dokter de Bont zag dat Jonah beter liep en dat kwam niet doordat we veel “sportoefeningen” met Jonah hadden gedaan. Waarschijnlijk kwam het doordat de chemo Vincristine 2 weken geleden gegeven is en Jonah zijn spieren al weer wat beter kan gebruiken. Jonah zijn VAP werd vlot aangeprikt en daarna was Jonah druk aan het helpen met de buisjes bloed omschudden. Erg leuk dat Jonah wordt betrokken bij dit soort dingen. Hij mocht zelfs de buisjes bloed naar de buizenpost brengen en zag ze verdwijnen richting het laboratorium. We hoefden niet te wachten op het bloedbeeld, want de chemo van vandaag (Asparaginase) gaat altijd door. Later kwam De Bont vertellen dat ze tevreden was met het bloedbeeld. De leuco’s waren laag, maar hebben nog een week de tijd om te stijgen en daar had ze alle vertrouwen in.

Rond half 3 vanmiddag waren we weer thuis. Arno kon mooi nog wat voor zijn werk doen en wij zijn pepernoten gaan bakken! Jonah had hier heel veel zin in en samen met Celine is hij hier lekker mee bezig geweest. En het resultaat…….ze smaken heerlijk!
De kinderen waren vanavond allebei behoorlijk moe, dus ze lagen op tijd in bed. Celine heeft in totaal 4 x gepoept en het werd steeds dunner. Hopen dat ze geen buikgriep heeft en Jonah (of één van ons) aan zal steken.

Prettig weekend!